Patrick Pieters
gedrags- en belevingsonderzoeker
Tijdens mijn studie in Wenen ervoer ik – als die ene Nederlander op de fiets – hoe een andere infrastructuur en cultuur voor compleet ander gedrag kan zorgen bij fietsers, voetgangers en automobilisten. En bovendien: een onveilige beleving!
Dat was het moment dat mijn interesse voor gedrag en beleving extra werden versterkt. Gelukkig heb ik daar mijn werk van kunnen maken. Als gedrags- en belevingsonderzoeker bij Goudappel kan ik mijn interesse in mobiliteit, psychologie, sociologie en politiek perfect combineren.
Vaak worden vraagstukken ofwel vanuit een technologische kant belicht, ofwel volledig met een sociologische blik benaderd. Mijn interesse ligt juist daar waar die twee samenkomen. Hoe beïnvloeden de beschikbare mobiliteitsopties ons gedrag? En welke voorkeuren en overtuigingen hebben wij zelf die bepalen of we met de trein gaan, of toch met de auto?
Vanuit mijn achtergrond benader ik mobiliteitsvraagstukken altijd vanuit de ecosysteem-gedachte. Immers, er zijn ontelbaar veel factoren die een rol spelen bij het bepalen van ons gedrag en onze beleving! Ik zie ruimtelijke infrastructuren dan ook graag als constant veranderende netwerken van bewoners en toeristen, gebouwen en instellingen, maar ook als netwerken van stedelijke politiek, historie, economieën en technische systemen zoals treinen en bussen.
De meeste energie krijg ik van het vertalen van complexe vraagstukken en grootse ideeën naar praktische en uitvoerbare handelingsperspectieven. Uiteraard altijd vanuit de ervaring en beleving van betrokkenen.
